Z czego zbudowany jest implant?

Implanty wykonane są z całkowicie bezpiecznego materiału, jakim jest TYTAN:

• materiał biokompatybilny tzn. nieszkodliwy dla organizmu człowieka i doskonale tolerowany przez organizm (nasz organizm nie traktuje implantu jako ciała obcego, dlatego założenie aż 99,5% wszczepionych implantów kończy się sukcesem).
• bardzo wytrzymały – wytrzymuje obciążenia jakimi poddawane są własne zęby.
• powierzchnia – Implant uzyskuje swoją biokompatybilność dzięki składowi materiału, z którego został zbudowany. Największe jednak znaczenie dla akceptacji implantu przez organizm i dla procesu osteointegracji (zrost żywej tkanki kostnej z tytanową powierzchnią implantu) ma skład jego warstwy powierzchniowej. Wpływ na przebieg procesu osteointegracji ma nie tylko właściwe przygotowanie powierzchni implantu, ale istnienie na niej bioaktywnej warstwy tlenku tytanu, która zależy od zastosowanych przez producenta metod wykonania wszczepu. Najlepsze firmy produkujące implanty cały czas prowadzą liczne badania zrostu tkanki kostnej z powierzchnią implantu i mają udokumentowaną osteointegrację na poziomie komórkowym. Cały czas prowadzone są badania mające na celu udoskonalenie powierzchni, aby skracać czas gojenia i redukować do minimum ryzyko odrzutu.

W naszej klinice wszczepiamy implanty znanych i sprawdzonych firm, jak Straumann lub Dentsply. Cechują się doskonałą integracją z tkanką Pacjenta.

Pragniemy ustrzec wszystkich przed stosowaniem tanich implantów innych firm, które nie mają tak dużego doświadczenia klinicznego. Niektóre stosowane w Polsce metody powstały zaledwie kilka lat temu i nie posiadają odpowiednio udokumentowanej historii wieloletniego powodzenia. Wszczepianie takich implantów może dać Pacjentom wieloletnie korzyści, ale z równym powodzeniu prawdopodobieństwem, może się to zakończyć ich utratą po niedługim okresie.

ZALETY LECZENIA:

W zgodzie z naturą

Zęby odbudowane na implantach są łudząco podobne do naturalnych zębów, zarówno pod względem estetycznym, jak i funkcjonalnym. Są doskonale dopasowane do łuku zębowego.

Ochrona zdrowych zębów

W odróżnieniu od tradycyjnych metod odbudowy zębów w postaci mostów opartych na sąsiadujących zębach, uzupełnienia protetyczne osadzone na implantach nie wymagają szlifowania zdrowych zębów. W przypadku stosowania mostów często szlifuje się zęby zupełnie zdrowe i bez żadnych wypełnień.

Przeciwdziałanie zanikowi kości

Kość w przypadku braku obciążenia wykazuje skłonności do stopniowego zaniku. Implanty, podobnie jak korzenie naturalnych zębów, przenoszą równomiernie siłę żucia na szczękę czy żuchwę, dzięki czemu zachowany jest naturalny kształt kości.

Stabilna podstawa dla protezy zębowej

Dzięki rozwiązaniu polegającym na mocowaniu protezy przy pomocy implantów, można uniknąć pokrywania podniebienia masą akrylową, co zwiększa komfort mówienia i odczuwania smaku.

Zachowanie estetyki twarzy

Implanty stomatologiczne gwarantują pełną estetykę uśmiechu, stanowiąc podparcie dla tkanek miękkich twarzy pozwolą na wspaniały wygląd przez długie lata.

Przywrócenie funkcji naturalnego uzębienia

Implanty przywracają funkcję żucia, swobodę mówienia.

Doskonała odbudowa w przypadku bezzębia

Dzięki protezom i mostom umieszczonym na implantach znika problem ruszającej się protezy dentystycznej, a pojawia się poczucie pewności i bezpieczeństwa, jakiego nie daje żadna inna ruchoma proteza.

Brak luźnych części, które wymagają dodatkowej uwagi

Odbudowy protetyczne na implantach są stabilne i wygodne, po ich założeniu nie ma potrzeby wykonywania poprawek, zazwyczaj służą Pacjentowi przez całe życie.

Lepsze samopoczucie

Implanty przywracają uśmiech i pewność siebie.

Oszczędność

W dłuższej perspektywie implanty mogą przyczynić się do oszczędności finansowej.

WADY:

Stosunkowo długi czas leczenia

Od wszczepienia implantów do założenia koron lub protez często mija kilka miesięcy – jest to czas konieczny na zrośnięcie się implantu z kością.

Wysoka cena

Leczenie implantami wciąż pozostaje dosyć drogie. Co prawda na rynku pojawiło się wiele nowych firm oferujących tańsze kopie znanych marek implantów, jednak nie mają one odpowiedniego zaplecza naukowego i długoletnich testów klinicznych. Oferty takie często znikają z rynku, a wtedy Pacjent zostaje bez gwarancji producenta i możliwości usunięcia usterki.

Ryzyko odrzucenia implantu stomatologicznego

Najnowsze osiągnięcia implantologii minimalizują ryzyko odrzucenia, jednakże za każdym razem Pacjent wspólnie z lekarzem muszą wnikliwie wyjaśnić tę kwestię.

Nienaganna higiena

Implanty zębowe wymagają higieny na najwyższym poziomie.

Dla kogo są implanty?

Implanty można wszczepiać wszystkim ogólnie zdrowym osobom dorosłym, posiadającym odpowiednią ilość i jakość kości w miejscu planowanego umieszczenia wszczepu:

• osoby dorosłe – warunkiem podjęcia takiego leczenia jest zakończenie rozwoju kostnego, głównie całkowite ukształtowanie kości szczęk;
• osoby ogólnie zdrowe – stan zdrowia Pacjenta ma istotny wpływ na powodzenie leczenia. Przebyte lub obecne niektóre choroby ogólne mają negatywny wpływ na proces wgajania implantu i gojenie się ran.

Wskazania do zastosowania implantów:

• bezzębie całkowite,
• braki międzyzębowe o różnej rozpiętości w żuchwie i w szczęce (zastosowanie implantów ma na celu zwiększenie liczby filarów pod przyszły most protetyczny, bądź pojedyncze korony protetyczne),
• brak zawiązka lub zawiązków zębów stałych,
• nie tolerowanie protez konwencjonalnych.

Implanty pozwalają na:

• odbudowę jednego zęba bez potrzeby oszlifowania zdrowych i dobrych zębów w sąsiedztwie,
• odbudowę kilku zębów – wykonanie mostu na implantach,
• odbudowę w przypadku bezzębia – mocno i pewnie utrzymują protezę zębową, co pozwala uniknąć pokrywania podniebienia masą akrylową i tym samym zwiększa komfort mówienia i odczuwania smaku,
• ochronę przed zanikiem kości, dzięki czemu możliwe jest zachowanie naturalnego kształtu dziąseł i estetycznego wyglądu twarzy.

Korzyści ze stosowania implantów:

• możliwość rozmawiania i uśmiechania się bez skrępowania,
• niedostrzegalna różnica pomiędzy implantem, a zębem naturalnym,
• możliwość jedzenia wszystkich produktów i odczuwania ich smaku,
• zachowanie pełnej estetyki uzębienia przez długie lata.

Przeciwwskazania do założenia implantów:

• osoby z zaawansowaną paradontozą i stanami zapalnymi przyzębia lub naganną higieną jamy ustnej, nawykowym zgrzytaniem – bruksizmem,
• osoby o nieustabilizowanej cukrzycy lub nieleczone o wysokim poziomie cukru – u nich gorzej goją się rany, wolniej przebiega integracja implantu z kością,
• osoby po chorobach nowotworowych lub innych chorobach wyniszczających organizm na przykład po chemioterapii oraz Pacjenci po przebytej radioterapii okolicy twarzoczaszki,
• osoby w trakcie leczenia osteoporozy bifosfonianami,
• nałogowi palacze – mają gorzej ukrwioną, cienką błonę śluzową, zaburzenia w krążeniu, co powoduje, że rany trudniej się goją,

Konsultacji dodatkowych u lekarzy prowadzących (lekarz specjalista) wymagają Pacjenci, u których stwierdzono następujące schorzenia:

• choroby układu krążenia (nadciśnienie, niewydolność serca itp.),
• wrodzone wady serca, protezy zastawek sercowych,
• chorobę reumatyczną,
• schorzenia endokrynologiczne tj. gruczołów wydzielania wewnętrznego,
• chorobę Parkinsona,
• choroby szpiku czyli układu krwiotwórczego,
• układu oddechowego (astma, przewlekłe zapalenie oskrzeli, przebyta gruźlica),
• choroby psychiczne,
• choroby nerek,
• schorzenia wątroby.

Nie wszczepia się implantów pacjentkom w ciąży!

Problemem u niektórych Pacjentów są miejscowe ograniczenia do wszczepienia implantów:

• zaniki wyrostka zębodołowego i niewystarczająca ilość miejsca dla wszczepu,
• brak miejsca w zgryzie, czyli pomiędzy zębami górnymi i dolnymi
• brak miejsca pomiędzy zębami sąsiednimi z powodu przechylenia się zębów
• nieprawidłowa błona śluzowa w miejscu przyszłej implantacji (ruchoma błona śluzowa nad miejscem implantacji lub brak dziąsła związanego

Nie są to jednak problemy nie do rozwiązania.

Z pomocą przychodzą nam w takiej sytuacji nowoczesne metody chirurgii przedimplantacyjnej.

W naszej klinice mogą Państwo zasięgnąć opinii fachowców i przy ich pomocy podjąć właściwą decyzję odnośnie metody leczenia przy pomocy implantów. Każdemu Pacjentowi jesteśmy w stanie zaproponować kilka rozwiązań i pomóc w wyborze tego najlepszego.

Diagnostyka i planowanie

Na samym wstępie wraz z pacjentem opracowywany jest całościowy plan leczenia. Brane są wówczas pod uwagę wyniki badań oraz ocena warunków kostnych Pacjenta. Dopiero po wykonaniu wnikliwej diagnostyki przedimplantacyjnej oraz zaplanowaniu procesu leczenia, możliwe jest przeprowadzenie zabiegu. Lekarz przedstawia Pacjentowi wszelkie dostępne informacje o możliwych do zastosowania w jego przypadku metodach, omawia zalety i wady każdej z nich.

Planowanie leczenia rozpoczyna się szczegółową oceną:

• ogólnego stanu zdrowia Pacjenta ze szczególnym uwzględnieniem chorób przewlekłych: serca, płuc wątroby, nerek, cukrzycy, chorób tarczycy czy zaburzeń krzepnięcia krwi, osteoporozy oraz z uwzględnieniem regularnego palenia (palenie papierosów osłabia zdolności regeneracyjne tkanek miękkich). Przed zabiegiem Pacjent wypełnia ankietę zdrowia,
• ilości tkanki kostnej (wyrostka zębodołowego w okolicy planowanego implantu w każdym wymiarze),
• stanu higieny jamy ustnej, dziąseł, zębów i ich pozycje.

W przypadku wątpliwości dotyczących stanu zdrowia Pacjenta, lekarz stomatolog kontaktuje się z jego lekarzem prowadzącym i po konsultacji i analizie przedstawionych wyników wspólnie wydają zgodę lub odmowę na przeprowadzenie planowanego leczenia.

Każdego Pacjenta prosimy o przedstawienie wyników ostatniego ogólnego badania krwi (nie starszych niż sprzed 3 miesięcy) lub wykonanie nowych, w skład których wchodzi:

• poziom witaminy D3
• poziom cholesterolu + frakcje HDL, LDL.

Podstawowym narzędziem diagnostycznym by ocenić warunki kostne przed umieszczeniem wszczepu zębowego, ale też do monitorowania zmian zachodzących w kości po wprowadzeniu wszczepu, jest punktowe zdjęcie rentgenowskie lub pantomogram. Na podstawie RTG ocenia się, czy kość spełnia wszelkie normy wymagane do umieszczenia implantu. Co więcej, zdjęcie rentgenowskie pozwala na dokładne wyznaczenie miejsca implantacji.

Powyższe zdjęcia rentgenowskie czasem nie dają wystarczającej wiedzy na temat warunków kostnych Pacjenta, ponieważ dają nam obraz dwuwymiarowy. Wówczas wykonujemy tomografię komputerową. Rozwój tomografii komputerowej (CT) poszerzył spektrum możliwości wykonywania precyzyjnych badań. Tomografia całkowicie zrewolucjonizowała proces przygotowania do zabiegu. Badanie to umożliwia analizę stanu i jakości tkanki kostnej dostarczając informacji odnośnie gęstości, wysokość i szerokość kości. Trójwymiarowy obraz kości żuchwy i szczęki daje gwarancję precyzyjnego zaplanowania zabiegu implantacji.

Dopiero po wykonaniu wnikliwej diagnostyki przedimplantacyjnej lekarz przedstawia Pacjentowi informacje o możliwych do zastosowania w jego przypadku metodach leczenia oraz wymienia zalety i wady każdej z nich. Na tym etapie przedstawiany jest też kosztorys planowanego leczenia implantoprotetycznego. Pacjent jest informowany o trwałości takiej inwestycji, tzn. o możliwościach leczenia implantologicznego i możliwych powikłaniach.

Chirurgia przedimplantacyjna

Do niedawna implanty umieszczano tylko w kościach szczęki, której wymiar i gęstość pozwalały na założenie implantu, co znacznie ograniczało wskazania do ich stosowania. Obecnie coraz częściej planuje się umieszczenie implantów wszędzie tam, gdzie są one najbardziej pożądane z protetycznego punktu widzenia. Stało się to możliwe dzięki rozwojowi technik regeneracji kości.

Do najczęstszych należą:

• podniesienie dna zatoki szczękowej (sinus lift),
• przeszczepy autogenne,
• rozszczepianie wyrostka (bone splitting).

Są to zabiegi przygotowujące kość do wszczepienia implantu w sytuacji braku dostatecznej ilości tkanki kostnej. Odbudowa kości może być przeprowadzona jako samodzielny zabieg przedimplantacyjny lub być wykonana razem z wprowadzeniem implantów.

Czasami w przypadku konieczności wszczepienia implantów w szczęce w okolicy zębów bocznych z nisko położonym dnem zatoki szczękowej, przeprowadza się zabieg podniesienia podstawnej błony śluzowej zatoki szczękowej (sinus lift).

SINUS LIFT – metoda otwarta

Zabieg ten polega na wytworzeniu przestrzeni w zatoce szczękowej i wprowadzeniu biomateriału, by odbudować brakującą kość. Biomateriał pokrywa specjalną membraną zaporową i śluzówką Pacjenta. Przy metodzie z dojścia bocznego możemy podnieść zatokę o 5,0-8,0 mm, więcej niż przy metodzie zamkniętej, przez co zabiegi te wykonuje się częściej. Tak przygotowane miejsce pod przyszłe wszczepy goi się na ogół około 6 miesięcy. Czasem, gdy istniejąca grubość kości zapewnia dobrą pierwotną stabilizację implantu, możliwe jest wprowadzenie jednoczasowo implantów, jednak i tak okres gojenia musi pozostać ten sam.

SINUS LIFT- metoda zamknięta

Zabieg obarczony jest większym ryzykiem perforacji błony śluzowej dna zatoki szczękowej, co związane jest z faktem, że wykonuje się go bez pełnej kontroli wzrokowej. Ryzyko to można zminimalizować stosując dokładną diagnostykę radiologiczną przed zabiegiem. Przy tej metodzie mamy możliwość podniesienia dna zatoki szczękowej maksymalnie o 2- 3,0 mm i zawsze zabiegowi towarzyszy jednoczesne wprowadzenie implantu.

AUTOPRZESZCZEPY

W najtrudniejszych sytuacjach, przy znacznych zanikach kości, konieczne jest przeszczepianie kości własnej Pacjenta w postaci bloków. Kość pobierana jest zazwyczaj z okolic sąsiadujących z miejscem założenia implantu w jamie ustnej (z okolicy zatrzonowcowej lub bródkowej), w skrajnych przypadkach pobierana jest z innych części ciała (np. z biodra).

Dla zapewnienia odpowiedniej estetyki dziąsłowej w przednim odcinku lub likwidacji braku dziąsła związanego, wykonywany jest przeszczep tkanki łącznej, czyli miękkiej tkanki pobranej podśluzówkowo z podniebienia.

OSTEODYSTRAKCJA

Dystrakcja kości jest zabiegiem polegającym na nacięciu warstwy kości i rozszerzeniu wyrostka kostnego w miejscu, gdzie planujemy wprowadzić implant. Miejsce pod implant nie jest operowane wiertłami, a specjalnymi ręcznie wprowadzanymi „klinami” o coraz większej średnicy. Pewną odmianą osteodystrakcji jest praca z osteotomami, dzięki którym możemy rozszerzyć wyrostek kostny w miejscu przyszłego implantu.

Polega ona na tym, że operując zestawem specjalnych osteotomów można doprowadzić do opracowania łoża pod implant, jednocześnie kondensując miejscowo kość. Kondensacja taka zwiększa pierwotną stabilizację implantu. Stosując technikę rozprężania kości można osiągnąć następujące wyniki:

• w przypadku wąskiego (5 mm), a wystarczającego pod względem wysokości wyrostka zębodołowego (10-15 mm) można uzyskać poszerzenie umożliwiające jednoczasową implantację,
• w przypadku braku miejsca w „wymiarze pionowym” w odcinkach bocznych przy zatoce szczękowej można unieść jej dno o ok. 3 mm używając jedynie tzw. osteotomów.

W odniesieniu do powyższych zabiegów niezastąpione wręcz jest stosowane również w naszej klinice, PIEZOSURGERY – nowoczesne urządzenie generujące drgania o odpowiedniej częstotliwości wykorzystywane do cięcia kości. Technologia ta zapewnia minimalny uraz dla tkanek podczas zabiegu, precyzję i pewność jakiej nie zapewniają instrumenty tradycyjne. Dla Pacjenta oznacza to mniejszą bolesność po zabiegu oraz mniejszy obrzęk i szybsze gojenie.

BIOMATERIAŁY

Aby zapewnić odpowiednie podłoże dla implantu, stosuje się materiały pobudzające tworzenie się tkanki kostnej (Bio-oss), pełniące rolę pewnego rodzaju matrycy, na której może dojść do narastania kości i wypełnienia istniejącego ubytku, oraz błony kolagenowe zapobiegające wrastaniu w miejsce augmentacji nabłonka błony śluzowej. Biomateriały dzięki swojej porowatej budowie stanowią szkielet, do którego wnikają naczynia krwionośne i w ten sposób wytwarza się nowa kość.

Po kilku latach nawet w obrazie mikroskopowym biomateriał ulega zanikowi, a zostaje tylko własna kość Pacjenta.

Biomateriały służą do:

• odbudowy kości wokół implantów umieszczonych w zębodołach przy natychmiastowej implantacji po usunięciu zęba,
• sterowanej regeneracji kości w defektach wyrostka lub odbudowy wyrostka do implantacji,
• podnoszenia zatoki szczękowej,
• wypełniania ubytków kostnych po resekcjach, po zanikach kości z przyczyn zapalnych wyłuszczaniu torbieli, ekstrakcjach zębów zatrzymanych itp.

Po zabiegu

Po założeniu implantów prosimy o przestrzeganie poniższych szczegółowych zaleceń:

• okolica, gdzie zostały założone implanty musi być utrzymana w czystości poprzez płukanie płynem do dezynfekcji jamy ustnej po każdym posiłku przez 14 dni,
• przez pierwsze godziny po zabiegu nie powinno się jeść, jak również w dniu zabiegu całkowicie unikać gorących i twardych pokarmów,
• zalecane są pokarmy płynne i półpłynne,
• wystąpienie sińców i krwiaków na skórze twarzy jest częstym objawem i nie wymaga dodatkowego leczenia,
• pierwsze dwa tygodnie gojenia mają znaczny wpływ na powodzenie całego procesu leczenia, dlatego prosimy o dokładne przestrzeganie wszystkich zaleceń,
• należy maksymalnie ograniczyć palenie tytoniu w ciągu 48 godzin, a najlepiej rzucić palenie, ponieważ zwiększa ono ryzyko odrzutu wszczepów.